In het verleden heb ik vooral met fotografie gewerkt en heb ik geënsceneerde performances gedocumenteerd, gebaseerd op het zelfportret, om fragmenten van onzinnige verhalen als een tijdsmoment te portretteren. Onlangs ben ik beginnen werken aan een serie videoprojecten waarin de verhaalstructuur wordt opgebouwd en voorgesteld, naarmate de tijd verstrijkt. Naast mijn foto’s ben ik nog altijd geïnteresseerd in het zelfportret, de ijdelheid en het narcisme, alsook in vraagstukken rond het lichaam, de lichaamsfuncties, de schoonheid, de chaos, het groteske en het perverse.
De video’s introduceren het tijdselement in mijn verhalen. Ik gebruik dit element graag om de incubatietijd van progressieve stadia die uiteindelijk eindigen in vernietigende of absurde hachelijke situaties, in een kroniek te schrijven. De video’s fungeren als een korte visuele time-lapse waarin obsessief gedrag wordt uitvergroot, zoals in ‘Nail Biter’. Figuren vermeerderen zich via een onzichtbaar regeneratief proces in ‘Amphibians’. En alledaagse lichaamsfuncties veranderen in oncontroleerbare aanvallen en driften, zoals in ‘Tickle’.
In vele video’s is de camerahoek beperkt. Bijgesneden, statische en frontale camerahoeken met gesloten kaders gaan samen met minimale coupures en bewerkingen om het effect te verkrijgen van één naadloze tijdsvoortgang. Zoals in de foto’s, wordt de camera een instrument om de vreemde scenario’s te documenteren die voor de afwezige kijker worden geënsceneerd en opgevoerd.
‘Tickle’ is een video-installatie met drie kanalen, die de overgang documenteert van iets zinloos, onschadelijks en plezierigs, naar iets kwellends en wreeds. In tegenstelling tot niezen of de hik, is gekieteld worden geen onwillekeurige kracht. Je kunt jezelf niet kietelen, maar in de video is een onzichtbare kracht het jongetje dat bovenaan de trap zit, aan het kietelen.
Naarmate het gekietel en gelach toenemen, wordt de scène chaotischer en versterkt, totdat het gelach verandert in een gekweld gegil, en uiteindelijk uitmondt in een zucht van opluchting.
De video ‘Tickle’ bevindt zich aan weerskanten van de dubbelzinnigheid, waarin plezier en pijn worden gescheiden door een onwaarneembare grens, die tegelijk grappig en afschuwelijk blijkt.
(naar teksten van de kunstenaar)
