Sinds de jaren negentig bestudeert Simon Norfolk in zijn fotografisch werk de oorlog en de ‘militaire grootsheid’ met hun gevolgen. Zijn oeuvre is het resultaat van zorgvuldige research en studies, en verschijnt geregeld in het New York Magazine of de Guardian Weekend. Aan de hand van ‘neutrale’ beelden, totaalbeelden ontdaan van elke dramatische uitdrukking, onderzoekt hij de paradoxale werking van die hedendaagse conflicten, die tegelijk worden gevoerd met enerzijds supercomputers of satellieten, en anderzijds met wapens, en zelfs achterhaalde uitrusting, mensen op het terrein, afgeluisterde communicatie, en gemanipuleerde en manipulerende media.
In deze serie ziet men beelden van de grootste supercomputers die momenteel op de markt zijn. Die superkrachtige machines beheren internetverbindingen, ontcijferen het menselijk genoom, berekenen de fysieke fenomenen die zich voordoen in een ontploffende kernkop … Die concretisering van de Frankensteintechnologie blijkt even fascinerend als angstaanjagend te zijn. De nieuwe, alwetende en alomtegenwoordige goddelijkheden zijn niet ontworpen met de bedoeling om over de potentiële mogelijkheden van menselijk gedrag te beschikken. HAL, de krachtige computer van het ruimtetuig Discovery One formuleert het zo in ‘2001 : A Space Odyssey’ van Stanley Kubrick (1968): ‘I'm sorry, Dave, I'm afraid I can't do that’, waardoor hij de hele bemanning naar een onvoorspelbaar scenario meevoert.
