Deze jonge kunstenares gaat vooral dieper in de vragen eigen aan de fysieke of sociale schijn van individuen. Met haar ‘Autoportraits’ nodigt ze uit om na te denken over de herinneringen van het vestimentaire en lichamelijke conditioneren, opgelegd aan het brave kind. ‘Houd je recht’, ‘bind je haar samen’, ‘niet het roze kleedje met het rode vestje, allemaal voorbeelden van ouderlijke instructies, die de integratie van het kind in de samenleving zogezegd vergemakkelijken. En ondanks de aanvaarding van die ‘goede houdingen’, komt er nochtans een reële persoonlijkheid uit die zowel krachtige als broze, expressieve als ingetogen portretten.
