Michel François genoot een opleiding aan de Ecole de Recherche Graphique (ERG) van Brussel en is beeldend kunstenaar. De afgelopen vijfentwintig jaar heeft hij een veelvormig oeuvre ontwikkeld, ingedeeld in verschillende thematische ‘rizomen’, waardoor hij aan zijn echte materiaal kan werken: de ons omringende wereld, het reële in zijn dagdagelijkse. Vaak verwijzen zijn werken naar zijn persoonlijke waarnemingen van gewone gebeurtenissen, vertrouwde gewoonten of kleine gebaren. Zoals de kunstenaar het formuleert, ‘De kunst is in elk geval het leven dat we beeldhouwen’. Zijn werken zetten op delicate wijze aan om, tijdens een moment, na te denken over dat gewone waaruit de wereld bestaat. Zijn video’s lijken inderdaad allemaal over een bijzonder ritme en tijdstip te beschikken. Ze belichamen immers soorten van gevoelige intermezzo’s, zelfs vormen van minuscule beeldjes die zich inlaten met de reële tijd. Zo verschijnt Michel François in ‘Autoportrait contre nature’, terwijl hij zich langzaam voortbeweegt in het beeld van de camera, die verticaal is opgesteld. Rondom hem vallen er glazen flessen en breken die aan zijn voeten, en ze raken hem soms lichtjes aan, zonder dat hij er aandacht aan schenkt of ophoudt met lopen.
